Senn líður að lokum annar og þá höldum við í fjallamennskunáminu upp í íslensku alpana. Í alpaferðum þessa árs héldum við upp á Hrútsfjallstinda en þar er landslagið upplagt til að kynnast hájöklum. Á fyrsta degi hittumst við á Kaffi Vatnajökli og undirbjuggum ferðina, gerðum leiðarkort, fórum yfir búnað og skerptum á línuvinnu sem á við alpaferðir. Fyrstu nóttina var gist milli Hrútsfjallstinda en þar er glæsilegt útsýni yfir Vatnajökul og Skaftafellsfjöll. Nemendurnir voru vel undirbúnir fyrir kaldar nætur á fjallinu eftir að hafa upplifað mjög kaldar aðstæður í áfanganum Vetrarferðir. Á Vesturtindi Hrútsfjallstinda fundum við frábærar aðstæður til þess að æfa sprungubjörgun í snjó, en þá er mikilvægt að vera lausnamiðuð og kunna að halda falli, setja niður snjóakkeri og útbúa hífingu. Ásamt Vesturtindi voru Miðtindur og Hátindur (1875 m) heimsóttir.
Í seinni alpaferðinni voru aðstæður og veður með besta móti og því gafst okkur færi til að kanna fáfarnar slóðir. Hópurinn hélt frá Hrútsfjallstindum yfir á upptök Svínafellsjökuls milli Miðtinds og Suðurtinds. Þar tókum við fjögur sig og gengum síðan yfir efri hluta ísfalls Svínafellsjökuls yfir að Tindaborg og loks Hvannadalshnjúk. Eitt allra fegursta tjaldsvæði landsins mun vera á toppi Svínahryggs en þar höfðum við útsýni yfir Hvannadalshnjúk, Dyrhamar, Tindaborg og Hrútsfjallstinda svo eitthvað sé nefnt. Eftir góðan nætursvefn gengum við yfir að Hvannahrygg neðan við Dyrhamar og niður um Virkisleið og loks út Virkisjökul.
Ferðin var stórkostleg og erum við kennararnir virkilega stoltir af þeirri færni sem nemendurnir hafa öðlast á árinu. Takk fyrir okkur!
Árni Stefán, Elín Lóa, Íris og Mike.
