Þann 21. apríl lagði grunnnámshópur fjallanámsins af stað í leiðangur upp á Hrútsfjallstinda. Nemendur voru fimmtán talsins auk þriggja kennara og var veðurspá með besta móti og stóð til að gista upp frá í þrjár nætur. Það þýddi að bakpokar voru þungir en samt sem áður voru allir léttir í lund.
Fyrsti dagurinn var langur og náði hópurinn undir Vesturtind, skellti þar upp tjöldum og skriðu allir í svefnpoka til að hvíla lúin bein. Annan daginn gengum við upp á Vesturtind og æfðum sprungubjörgun fyrir hádegi, hádegismatur var svo snæddur í tjaldbúðum. Eftir hádegi skipti hópurinn sér upp í fjögur teymi sem klifu Hrútsfjallstindana þrjá sem eftir voru (á eftir Vesturtindi), Hátind, Miðtind og Suðurtind í veðurblíðunni.
Þriðja daginn pakkaði hópurinn saman tjöldum og hélt í átt að Hvannadalshnjúk. Þar skelltum við upp tjaldbúðum undir vesturhlíð hnjúksins áður en við gengum skotspöl að næstu sprungu til þess að æfa sprungubjörgun þar sem fleiri en eitt teymi aðstoðaði við björgunina. Veðrið var einstaklega gott þetta kvöld svo hópurinn útbjó hringlaga útieldhús þar sem mannskapurinn naut matar, söng og dansaði.
Síðasta daginn gekk hópurinn niður Virkisjökulsleiðina í mikilli sól og hita. Við vorum ánægð að komast til byggða eftir fjóra langa en góða daga á jöklinum. Heilt yfir var ferðin ógleymanleg og heilmikið ævintýri sem bæði reyndi á líkamlegt og andlegt þol. Hópurinn stóð sig með stakri prýði og styrktist enn meira og þéttist við þessa áskorun.
Kennarar í ferðinni voru Íris Ragnarsdóttir, Svanhvít Helga Jóhannsdóttir og Ólafur Þór Kristinsson.
